คำที่ใช้ตัวการันต์
เครื่องหมาย ทัณฑฆาต)
ตัวการันต์ คือ คำที่มีไม้ทัณฑฆาต
กำกับ ( ์ ) กำกับอยู่บนพยัญชนะ เพื่อแสดงให้รู้ว่า
ไม่ต้องอ่านออกเสียงพยัญชนะตัวนั้น
์ เรียกว่า ไม้ทัณฑฆาต ใช้วางบนพยัญชนะที่ไม่
ต้องการออกเสียง ซึ่งอาจวางไว้บนพยัญชนะซึ่งอยู่ท้าย
ประโยค หรือบางคำมีพยัญชนะที่ไม่ใช่ตัวสะกดอยู่ข้างหน้า
พยัญชนะที่มีไม้ทัณฑฆาตก็ไม่ออกเสียงพยัญชนะตัวนั้นเช่นกัน
แม้พยัญชนะตัวนั้นไม่ได้อยู่ท้ายพยางค์ และไม่ออกเสียงพยัญชนะ
ที่มีเครื่องทัณฑฆาตกำกับ แม้พยัญชนะตัวนั้นจะมีสระประสมอยู่
คำที่มีตัวการันต์มีหลายลักษณะ ดังนี้
ล์ น์ ษ์ ร์ ห์ ท์ ธิ์ ธุ์ ธ์ ณ์
ตร์ ทร์ ฐ์ ก์ ดิ์ ว์
ประโยค หรือบางคำมีพยัญชนะที่ไม่ใช่ตัวสะกดอยู่ข้างหน้า
พยัญชนะที่มีไม้ทัณฑฆาตก็ไม่ออกเสียงพยัญชนะตัวนั้นเช่นกัน
แม้พยัญชนะตัวนั้นไม่ได้อยู่ท้ายพยางค์ และไม่ออกเสียงพยัญชนะ
ที่มีเครื่องทัณฑฆาตกำกับ แม้พยัญชนะตัวนั้นจะมีสระประสมอยู่
คำที่มีตัวการันต์มีหลายลักษณะ ดังนี้
ล์ น์ ษ์ ร์ ห์ ท์ ธิ์ ธุ์ ธ์ ณ์
ตร์ ทร์ ฐ์ ก์ ดิ์ ว์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น